ZEHRA MELEK ÇAT-MUSTAFA KEMAL INCITICI – Konya’nın Hüyük ilçesinde demircilik eden 73 yaşındaki Ahmet ile 75 yaşındaki Tahsin Kaçar, dedelerinin yaktığı ateşi kalık asrı fazla süredir harlıyor.
Mutlu Mahallesi’nde eskiden “Demirciler Çarşısı” namına anılan sokakta, bugün sadece Kaçar kardeşlere ilgilendiren demirci dükkanı bulunuyor. Dedelerinden kalma 150 yıllık ocağı kolaylıkla herhangi bir dönem meşe odunuyla ateşleyip kömürle harlayan Kaçar kardeşler, varyos ve çekiçle çipo dövüyor.
Yöredeki çiftçilerin ihtiyacına yanıt vermek namına ekincilik aletleri özne, yıprananları birlikte tamir eden kardeşler, unutulmaya yüz tutmuş mesleklerini geçmiş günkü heyecanla sürdürüyor.
Kardeşiyle kopça çipo döven Tahsin Kaçar, AA muhabirine, alüminyum fabrikasından 30 yıl önceki zahmetli olduktan sonra demirci ocağına döndüğünü söyledi.
Biri kız 6 kardeşi olduğunu ve tamamının ayrımlı iş kollarında çalışmasına rağmen demir dövmeyi bildiğini anlatan Kaçar, şöyle konuştu:
“Ata mesleği diye ocağı yakmaya bitmeme ediyoruz. Çocukluğumuz burada geçti. İlkokula giderken babam, dedem körük çektirirlerdi. Çalışınca dedem servet verirdi, bakkaldan şeker alırdık. Dedemin oturağı hala duruyor. O hayvanların ayağına nalça keserdi, nala ihata etmek üzere başlı keserdi. Bunların kâffesi bizde teknik. Bizim yaşımız dahi geçti. Çocuklarımızın bazen doktor kimi mühendis oldu, boşta adamımız namevcut. ‘Ne zamana büyüklüğünde çalışacaksınız?’ diyorlar. Ömrümüz olduğu sürece çalışacağız.”
“Ömrümü bu ocakta geçirdim”
Ahmet Kaçar bile ömrünü geçirdiği ocakta 60 yıldır demire form verdiğini belirterek, şunları kaydetti:
“Pulluk, tahra, teber, kerki yapıyoruz. Çiftçinin talepleri doğrultusunda ekincilik aletlerini tamirat ediyoruz. İşlerimiz her sabık dönem azalıyor. Umum yapımı malzemelerin değeri kalmadı. Dükkanımızın olduğu sokak, Demirciler Çarşısı adına anılıyordu. Dükkanlar birer birer kapandı. Hep amca çocuklarıydık. Onlar işleri değiştirdiler, demircilik yapmıyorlar. Bizden sonradan birlikte yetişip bu işi işleyen bulunmayan. Bir Vakitler bizim dükkanda büyümüş demirciler belde köylerde dükkan açardı. Demin ‘Ben öğreneyim.’ diyen namevcut.”
